Najczęstsze pytania rodziców

Ile wynosi czesne? Czy są inne opłaty?

Czesne aktualnie wynosi 1550 zł. Dążymy do jego obniżenia od września do 1400 zł ale do tego nasza szkołą musi zwiększyć liczebność. Mamy dodatkowo płatne wycieczki – nie przekraczają one 50 zł na miesiąc (korzystamy też z wyjść bezpłatnych, ale czasem chcemy pójść na płatne warsztaty, trampoliny czy do klockowni). Obiady nie są zapewniane w ramach czesnego – aktualnie rodzice gotują obiady dla wszystkich dzieci ustalając swoją kolejkę (rano przynoszą, a kadra odgrzewa w okolicy obiadowej).

Jak wygląda rekrutacja?

W sezonie rekrutacyjnym organizujemy spotkania informacyjne. Jednak rekrutacja do naszej szkoły w miarę wolnych miejsc jest możliwa w każdym momencie roku szkolnego.

Procesowi rekrutacji podlegają zarówno rodzice jak i dzieci.

Pierwszym etapem jest indywidualna rozmowa kadry szkoły z rodzicami. To tu prezentujemy model w jakim pracujemy, poznajemy nawzajem swoje potrzeby. Mamy możliwość odpowiedzieć na pytania dotyczące szkoły i naszego podejścia. Chcemy współtworzyć naszą szkołę z rodzicami, którzy mają wizję edukacji swoich dzieci spójną z wizją naszej szkoły. Sprawdzamy też, czy nie ma jakichś przeciwwskazań zdrowotnych i czy warunki, które tutaj mamy i oferujemy są dla niego rzeczywiście sprzyjające i odpowiednie. Warto też wiedzieć, że jesteśmy szkołą, która jest otwarta na dzieci ze specyficznymi trudnościami w tym z wysokofunkcjonującym autyzmem, zespołem Aspergera, ADHD. Jednocześnie ze względów lokalowych nie każde dziecko z niepełnosprawnością fizyczną będzie się tu dobrze czuło.

W drugim etapie spotykamy się z dzieckiem. Prezentujemy mu szkołę, zapraszamy na dzień próbny gdzie może zobaczyć kim jesteśmy i jak funkcjonujemy na co dzień. Staramy się też w swobodnych rozmowach poznać oczekiwania i zainteresowania dziecka. Sprawdzamy czy dziecko chce uczestniczyć w naszym projekcie i czy będzie w stanie razem z nami rozwijać się i uczyć.

Jeśli po tych dwóch etapach wszystkie strony – rodzice, dziecko, szkoła – są na nią gotowi, współpraca jest możliwa.

Jak to wygląda formalnie?

Rodzice i dziecko przechodzą na edukację domową (pozaszkolną) – tym samym zapisują dziecko formalnie do tradycyjnej szkoły, której dyrektor akceptuje taką formę. Ta szkoła jest wtedy zobowiązana do przeprowadzania co roku egzaminów sprawdzających czy dziecko realizuje podstawę programową. Oficjalne świadectwo jest wtedy także z takiej szkoły.

Większość naszych dzieci zapisana jest do szkoły Ronja, z która współpracujemy. Wspieramy rodziców w przenosinach do tej szkoły.

Wolna Szkoła to forma organizacyjna zajęć edukacji domowej.

W naszym modelu dziecko ma zapewnioną możliwość przygotowania się do egzaminów z podstawy programowej zdawanych w każdej szkole. Dziecko wybiera sposób realizacji tego przygotowania – udział w zajęciach, karty pracy, projekty, własne zaproponowane zadania.

Kim są dzieci w naszej szkole?

Z drzewa tak rosochatego, z jakiego zrobiony jest człowiek, nie można wyciosać czegoś zupełnie prostego” (Immanuel Kant) Wierzymy, że każdy człowiek ma swoje własne indywidualne zasoby. Każde dziecko jest silne i bogate w różnego rodzaju możliwości. Wierzymy, że nie chodzi o to by wytworzyć takie same sklonowane proste kije, a by pozwolić się rozwijać w zgodzie z własnymi możliwościami, zasobami, potrzebami i pomysłami. Tak by brzozy były brzozami, a dębu dębami. Chcemy doceniać ich indywidualne piękno.

Widzimy dzieci jako zdolne, silne, bogate w różnego rodzaju możliwości i zasoby. Dzieci, które są ciekawe świata i chcą się rozwijać. Dzieci które chcą być w społeczności. Dzieci pragnące komunikować się z innymi i wyrażać siebie.

Kim są dorośli w naszej szkole?

Rolą dorosłych jest towarzyszyć dzieciom i wspierać je we wszechstronnym rozwoju: emocjonalnym, społecznym, intelektualnym, fizycznym i duchowym. Dorośli są takimi samymi członkami społeczności jak dzieci – stawiają granice, wyrażają swoje opinie, mówią o swoich emocjach, dzielą się swoimi spostrzeżeniami, wiedzą, zainteresowaniami. Dorośli także w naszej szkole wzrastają – uczą się o sobie i świecie w kontakcie z dziećmi. Poszerzają swoją wiedzę i umiejętności też poza szkołą. Podlegają superwizji.

Jakie cele ma edukacja w naszej szkole?

Chcemy tworzyć miejsce gdzie dzieci mogą uczyć się w swoim tempie i zgodnie ze swoimi możliwościami i zainteresowaniami. Naszym celem jest pomoc dzieciom przejść przez lata szkolne w taki sposób, aby zachowały swoją radość i kreatywność, zdobyły wiedzę, nauczyły się funkcjonować w społeczności, były pewne siebie i miały poczucie sprawczości w kwestii własnego życia.

Jak wygląda edukacja w naszej szkole?

Nasza szkoła udziela wsparcia w realizacji podstawy programowej.

Dzieci wczesnoszkolne (ćwiczące dopiero umiejętności czytania, pisania, liczenia) mają możliwość uczestniczenia w zajęciach z tzw. podstawowych umiejętności. Jak najbardziej jest możliwe nie uczęszczanie w nich. Zakładamy, że każde dziecko uczy się we własnym tempie i część zagadnień opanowuje szybciej i już nie potrzebuje zajęć. Każdy ma też możliwość mieć gorszy dzień, ciekawsze zajęcie na ten moment i zdecydować się na tradycyjną formę wypełniania zadań z tego zakresu. Istnieje też możliwość samodzielnego wyboru zadań/projektów i ustalenie ich jako swojej własnej formy rozwoju w zakresie: czytania, pisania, matematyki i języka obcego.

Dzieci od 4 klasy mają podobny wybór z tym, że zakres ich materiału obejmuje wszystkie przedmioty egzaminacyjne w związku z czym ilość ich zajęć/zadań jest większa.

Ponadto w szkole organizowane są różnorodne aktywności – wycieczki, zajęcia plastyczne, wspólne muzykowanie, wycieczki przyrodnicze, gry sportowe, zajęcia na interesujące dzieci tematy.

Jak wygląda zwyczajny dzień w naszej szkole?

Działamy od 8 do 17. Dzieci zjeżdżają się zazwyczaj do godziny 10. Ok godziny 12:00 zaczynamy ok. godzinne zajęcia z tzw. podstawowych umiejętności (np. gry na tabliczkę mnożenia; zajęcia z ważenia, mierzenia, zegara itp.; zajęcia z języka angielskiego lub języka polskiego) oraz zajęcia przedmiotowe (historia, geografia, biologia). O 13:30 jemy obiad, a następnie omawiamy w kręgu sprawy naszej społeczności. O 15 zaczynamy zajęcia hobbystyczne np. plastyczne, RPG, podchody, wycieczki przyrodnicze. Dzieci zwykle wracają do domu pomiędzy 16 a 17. Praktycznie w każdym momencie dnia (oprócz kręgu i obiadu) dzieci mogą realizować swoje własne aktywności – zabawy, projekty, czytanie, naukę. W międzyczasie robimy też różne niezaplanowane aktywności np. gramy i śpiewamy, czytamy książki, bawimy się w ogrodzie, chodzimy na podchody.

Wolność, a może samowola i anarchia?

Uczymy też tego, że wolność jednej osoby kończy się tam, gdzie zaczyna wolność drugiej . Szkoła jest naszą wspólną przestrzenią i nasze działania muszą uwzględnić innych członków naszej społeczności.

Staramy się pokazywać dzieciom, że zarówno swoim głosem jak i swoim zachowaniem są stanowicielami prawa. Pokazujemy im tym samym Kantowski imperatyw “Postępuj tak, jakby zasada twojego postępowania miała się stać siłą twej woli ogólnym prawem”.

Mamy swoje zasady, rytmy dnia, spotkania, zajęcia.

Zasady obowiązujące w szkole powstają w związku z historią naszej szkoły. Z niektórych sprzętów korzystamy tylko w określonych przestrzeniach bo te są do tego przygotowane, a w innych okazywały się niszczące lub niebezpieczne. Każdy z nas włącza się w dobro wspólnoty np. biorąc udział w dyżurach zmywania po obiedzie, sprzątając wspólne przestrzenie, tworząc zajęcia, gry i projekty do których zapraszamy innych.

Staramy się zbudować stabilny plan dnia/tygodnia tak by dzieci mogły poczuć się w tej rutynie bezpiecznie wiedząc co kiedy się dzieje. Nie wyklucza to oczywiście spontanicznej aktywności ani przemodelowania planu gdy okaże się, że aktualny się z jakiś względów nie sprawdza.

Jaka kara spotyka dziecko, które źle się zachowuje?

W przypadku jawnego przekroczenia granic drugiej osoby i/lub złamania wspólnie ustalonych zasad celem nadrzędnym pozostaje dobro uczniów – zarówno pokrzywdzonych, jak i krzywdzących.

Pierwszym i najważniejszym krokiem jest rozmowa. Chcemy zrozumieć dlaczego dzieci postąpiły w ten sposób, jakie motywy i emocje nimi kierowały. W przypadku konfliktu między dziećmi chcemy pomóc dzieciom usłyszeć się nawzajem, zobaczyć sytuację ze strony tej drugiej osoby. Z naszej praktyki wynika, że „trudne zachowania” wynikają najczęściej albo z jakiejś wyrażonej w ten sposób potrzeby dziecka (rodzaj buntu) – chcemy wtedy dojść do tego o co mu konkretnie chodzi i wypracować sposób realizacji tej potrzeby. Drugim rodzajem „trudnych zachowań” są zachowania wynikające z temperamentu dzieci. Wiercący się kolega przeszkadza w obejrzeniu filmy, głośne krzyki w czytaniu książki czy malowaniu, a reagowanie na niemiłe sytuacje przemocą po pierwsze boli, a po drugie pozostawia poczucie niesprawiedliwości. Staramy się pokazać dzieciom sytuacje, które miały miejsce w szerszej perspektywie – innych osób biorących udział w tej sytuacji. Zachęcamy do pracy nad swoim charakterem, podsuwamy sposoby rozładowania złości, radzenia sobie z różnymi sytuacjami. Trzeci rodzaj „trudnych sytuacji” to te wynikające po prostu z braku pomyślenia o czymś lub braku uważności. Czasem wystarcza pokazanie innej strony wydarzenia prośba o zwrócenie uwagi na potrzeby innych. Czasem jednak dziecięcy entuzjazm bierze górę i społeczność wprowadza różnorodne zasady wynikające z historii szkoły np. nie psikamy się wodą w pomieszczeniach.

Jeśli rozmowy z dzieckiem nie wystarczają dzielimy się naszymi trudnościami z rodzicami i wspólnie szukamy przyczyn i rozwiązań.